W Kancelarii Zarzecki o Twoje odszkodowanie i zadośćuczynienie „walczą” jedynie adwokaci i radcy prawni. Każdy pełnomocnik, obsługuje ograniczoną ilość spraw, tak aby zachować najwyższą jakość merytoryczną i uzyskać najwyższe możliwe świadczenia, z zabezpieczenim Twoich interesów pod kątem prawnym. Nasza skuteczność pozwala nam maksymalnie zminimalizować Twoje koszty prowadzenia sprawy.

 

Odszkodowania

SPRAWDŹ SWOJĄ SPRAWĘ – WYPEŁNIENIE BEZPŁATNEGO FORMULARZA ZAJMIE JEDNĄ MINUTĘ

 

WYPEŁNIJ BEZPŁATNY FORMULARZ PONIŻEJ

PRZEANALIZUJEMY TWOJĄ SPRAWĘ

SKONTAKTUJEMY SIĘ Z TOBĄ


 

 

KANCELARIA ZARZECKI REALIZUJE RÓWNIEŻ RZĄDOWY PROGRAM POMOCY M.IN. DLA POKRZYWDZONYCH W WYPADKACH KOMUNIKACYJNYCH – W RAMACH TEJ POMOCY MOŻESZ OTRZYMAĆ POMOC MATERIALNĄ, BEZPŁATNĄ POMOC PSYCHOLOGICZNĄ ORAZ PRAWNĄ.

 

Zanim zlecisz sprawę, możesz też przeczytać poniższy artykuł, który powinen Ci wiele wyjaśnić.

ZADOŚĆUCZYNIENIE

Co to jest zadośćuczynienie, czyli definicja pojęcia

Analizowane pojęcie stanowi instytucję prawa cywilnego, uregulowaną w ustawie kodeks cywilny. Roszczenie o zadośćuczynienie opiera się na przepisach: art. 445 k.c., art. 446 § 4 k.c. oraz art. 448 k.c. (kodeks cywilny). Regulacja te dają możliwość poszkodowanemu dochodzenia zapłaty od osoby lub podmiotu odpowiedzialnego, odpowiednich kwot, tytułem roszczenia ZA POWSTAŁĄ po jego stronie KRZYWDĘ. Innymi słowy są to wszelkiego rodzaju urazy psychiczne i fizyczne, które są wynikiem zdarzenia, w którym zostałeś poszkodowanym, a które miały wpływ na Twoje życie przed i po zdarzeniu. Kancelaria Zarzecki współpracuje również w tym zakresie z psychologiem, aby zapewnić Ci również ochronę psychologiczną. 

Powołane artykuły są źródłem roszczeń zarówno osób pośrednio poszkodowanych, tj. osób, których krzywda wynika ze śmierci kogoś bliskiego (art. 446 § 4 k.c. oraz art. 448 k.c.), jak również bezpośrednio poszkodowanych, czyli takich, których krzywda wynika np. z doznanych w wypadku obrażeń (art. 445 k.c.).

Ustalenie wysokości zadośćuczynienia – związek z doznaną przez poszkodowanego krzywdą

Określenie krzywdy jest niezbędne do  ustalenia zasadności i wysokości roszczenia. Z doświadczeniami wskazujemy, że wizyta u psychologa bardzo ułatwia dochodzenia roszczeń. Psycholog jest bowiem w stanie ustalić w sposób profesjonalny rozmiar krzywd, co wpływa na wysokość zasądzanych z tego tytułu kwot. W przeciwieństwie do szkody – krzywda jest ujmowana w wymiarze niematerialnym. Oznacza ona cierpienia natury psychicznej bądź fizycznej doznane przez poszkodowanego. Ten rodzaj roszczenia nie wymaga zatem wykazania przez poszkodowanego powstania jakichkolwiek strat finansowych czy uszczerbku finansowego o charakterze materialnym. Dla wysokości świadczenia, może mieć jednak znaczenia sposób Twojego życia przed zdarzeniem i po zdarzeniu, dlatego ważne jest szczegółowe opisanie swojej sytuacji, kiedy już trafisz do swojego specjalisty. 

Jednorazowy charakter roszczenia – renta

Co do zasady zadośćuczynienie, ma charakter jednorazowej wypłaty oraz spełnia kompensacyjną funkcję. Wynika z tego, iż ma ono niejako rekompensować wszelkie negatywne skutki doznane przez poszkodowanego, a będące wynikiem zdarzenia stanowiącego podstawę dochodzenia należnych kwot. Nie wyklucza to jednak, w niektórych przypadkach uzyskania renty z tego tytułu. – Jak trafnie zauważył Sąd Apelacyjny w Warszawie w jednym ze swoich orzeczeń, „zadośćuczynienie jest świadczeniem co do zasady jednorazowym i kompensuje krzywdę na podstawie wszystkich negatywnych skutków związanych z utratą bliskiego. Do ram tych zaliczyć należy zatem zarówno elementy krzywdy, które wystąpiły w najtrudniejszym, początkowym okresie, nawet jeśli przeminęły, jak i aktualne oraz przyszłe konsekwencje” (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia z dnia 9 czerwca 2017 r., sygn. akt: I ACa 441/16).

Przyznane kwoty powinny rekompensować rozmiar i charakter doznanej krzywdy

Uzyskiwane kwoty w Polsce są coraz wyższe, daleko nam do zasądzanych kwot zadośćuczynienie w USA, ale cieszy zwyżkowy trend orzeczniczy. Przewagą postępowań w Polsce jest natomiast obowiązek, do indywidualnego rozpatrzenia Twojej sprawy. W Polskim systemie prawnym nie istnieje prawo precedensu, tzn. jeżeli Twój znajomy uzyskał niskie zadośćuczynienie za podobną szkodę, to nie ma to wpływu na wysokość Twojego świadczenia.

Orzecznictwo wskazuje również, że zadośćuczynienie nie może prowadzić do bezpodstawnego wzbogacenia uprawnionego, ale z drugiej – musi być przyznawane w takiej wysokości, która będzie odczuwalna ekonomicznie dla poszkodowanego i choć w pewnym stopniu pozwoli złagodzić i zrekompensować jego krzywdę.

TU ma swoje „ramy” na podstawie których wypłaca świadczenia za poszczególne zdarzenia, ale pamietać należy, że bez względu na stosowane tabelki, mamy możliwość ustalić wraz z adwokatem lub radcą i psychologiem, rozmiar krzywd i ich wpływu na Twoje życie. 

Nie jesteśmy w stanie, bez wywiadu i informacji o zdarzeniu, wskazać Ci tutaj dokładnej kwoty świadczenia, jakie możesz uzyskać, ale przy odpowiednim wywiadzie z naszymi specjalistami oraz po uzyskaniu dokumentacji, zwiększasz swoje szanse na uzyskanie wyższych kwot.

Takie podejście podkreśla trafne Stanowisko Sądu Apelacyjnego w Warszawie, który wskazał, iż żadna kwota nie jest w stronie zrekompensować nam krzywd! – Wyrok SA w Warszawie z dnia 18 października 2017 roku ws. sygn. akt: I ACa 858/16

ODSZKODOWANIE

Co to jest odszkodowanie, od kogo dochodzić odszkodowania?

Omawiany termin należy rozumieć jako świadczenie należne poszkodowanemu, któremu została wyrządzona SZKODA, tj. naruszone zostały jego prawnie chronione dobra lub interesy. Osoba poszkodowana może dochodzić odszkodowania od:

  • Sprawcy, który jej szkodę wyrządził.
  • Od osoby prawnie odpowiedzialnej za naprawienie wyrządzonej szkody.
  • Od podmiotu odpowiedzialnego za naprawienie szkody z uwagi na postanowienia wynikające ze stosownej umowy, która go wiąże. 

Kiedy można starać się o odszkodowanie?

Żeby domagać się przyznania odszkodowania, muszą zaistnieć określone przepisami prawa przesłanki jak:

  • Wystąpienie szkody
  • Szkoda, powinna wynikać ze zdarzenia związanego z powstaniem odpowiedzialności odszkodowawczej
  • Musi istnieć adekwatny związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy zaistniałą szkodą, a zdarzeniem ją wywołującym.

Rodzaje odpowiedzialności odszkodowawczej?

Rozróżniamy dwa rodzaje odpowiedzialności odszkodowawczej:

  • Odpowiedzialność deliktowa EX DELICTO powstająca w wyniku działań niezgodnych z obowiązującym prawem i zasadami życia społecznego, do których możemy oczywiście zaliczyć takie czyny, jak np. przestępstwo, W TYM WYPADEK KOMUNIKACYJNY
  • Odpowiedzialność kontraktowa EX CONTRACTU, która wynika z zawartej umowy stron i zobowiązuje jedną ze stron do naprawienia szkody spowodowanej przez niewypełnienie lub niewłaściwe wypełnienie ustaleń umownych. WAŻNE! Odpowiedzialność za wypadek, z tytułu umowy ubezpieczenia OC jest odpowiedzialnością deliktową (!)

Zakres naprawienia powstałej szkody reguluje art. 361 § 1 k.c. (kodeks cywilny), zgodnie z którym “Zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła.” Z kolei §2 wymienionego wyżej przepisu mówi o tym, że “w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.”.

Trzy główne zasady odpowiedzialności odszkodowawczej

W polskim systemie prawym wyróżniamy trzy zasady odpowiedzialności odszkodowawczej:

Zasada winy

Tak zwana zasada winy mówi o tym, że jeśli osoba, która z własnej winy spowodowała szkodę komuś innemu, to jej obowiązkiem pozostaje taką szkodę naprawić – art. 415 k.c. (kodeks cywilny)

Zasada słuszności

Zasada słuszności występuje wtedy, gdy z jednej strony brak jest podstaw do dochodzenia roszczenia, a z drugiej strony istnieją ważne motywy moralne przemawiające za kompensacją szkody (na przykład, jeśli sprawca nie ponosi odpowiedzialności za szkodę z powodu wieku, stanu psychicznego lub fizycznego, a nie ma nadzorujących go osób, lub nie można od nich uzyskać naprawienia szkody, osoba poszkodowana może domagać się pełnej lub częściowej kompensacji szkody od samego sprawcy. Jest to możliwe, gdy zasady współżycia społecznego tego wymagają, szczególnie biorąc pod uwagę porównanie sytuacji majątkowej poszkodowanego i sprawcy –  art. 428 k.c. (kodeks cywilny).

Zasada ryzyka

Odpowiedzialność na zasadzie ryzyka zakłada, że właściciel urządzeń wykorzystujących siły natury lub osoba korzystająca z pomocy podległych jej osób do osiągania własnych celów, powinni być odpowiedzialni za wszelkie szkody wyrządzone innym, nawet jeśli nie można im przypisać bezpośredniej winy za ich powstanie – m.in. art. 435 k.c., art. 436 k.c. (kodeks cywilny)

W sytuacji odpowiedzialności opartej na zasadzie ryzyka, osoba odpowiedzialna za szkodę (sprawca) ma możliwość uniknięcia odpowiedzialności, jeśli udowodni jedną z przesłanek egzoneracyjnych:

  • szkoda nastąpiła z powodu siły wyższej,
  • poszkodowany wyłącznie ponosi winę za zajście szkody,
  • cała wina leży po stronie osoby trzeciej.

Na czym polega naprawienie szkody?

Według obowiązujących przepisów prawnych, osoba poszkodowana ma prawo wyboru sposobu rekompensaty szkody: może to być:

  • przywrócenie stanu sprzed dokonania szkody lub
  • otrzymanie odpowiedniej kwoty pieniężnej. Jeżeli jednak przywrócenie pierwotnego stanu jest niemożliwe (na przykład z powodu zniszczenia danego przedmiotu) lub wiązałoby się z nadmiernymi problemami lub kosztami dla osoby odpowiedzialnej za naprawienie szkody, wtedy poszkodowany ma prawo jedynie do żądania odszkodowania w formie pieniężnej.

Kiedy wysokość odszkodowania może zostać zmniejszona? Przyczynienie się do powstania szkody

Zgodnie z art. 362 k.c. (kodeks cywilny) “jeżeli poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do stopnia winy obu stron.”.

TU często pomniejszają wysokość odszkodowania z tej przyczyny, co nie powinno następować automatycznie i powodować pomniejszenia wysokości należnego poszkodowanemu sumy pieniężnej. Oczywiście ograniczenie wysokości przyznanej kwoty z uwagi na ustalone przyczynienie się poszkodowanego powinno zostać poparte zindywidualizowaną oceną. Możliwość obniżenia przyznanej kwoty istnieje wtedy, gdy związek pomiędzy działaniem lub zaniechaniem poszkodowanego, a powstałą szkodą jest taki, że gdyby nie jego zachowanie albo w ogóle nie doznałby on szkody, albo wystąpiłaby ona mniejszym stopniu. Jest to kolejna kwestią którą możesz ustalić z naszymi specjalistami. 

PODSUMOWANIE. Czym różni się odszkodowanie od zadośćuczynienia?

ODSZKODOWANIE ma na celu zrekompensowanie szkody majątkowej (uszczerbek w stanie posiadania, np. uszkodzenie samochodu), natomiast ZADOŚĆUCZYENIENIE ma na celu zrekompensowanie szkody niemajątkowej (ból i cierpienie fizyczne oraz psychiczne doznane w związku z obrażeniami ciała doznanymi wskutek wypadku, bądź ból i cierpienie związane ze śmiercią osoby bliskiej).

CO JESZCZE MOŻE MIEĆ WPŁYW NA WYSOKOŚĆ ŚWIADCZEŃ. Umożliwienie powrotu do stanu przed szkodą

Omówiony temat stanowi fundament w zapewnieniu sprawiedliwości dla ofiar wypadków drogowych. Stanowi on kompensatę finansową za straty materialne lub szkody majątkowe, oraz krzywdy fizyczne i psychiczne. Terminy te koncentruje się na naprawieniu strat i krzywd , umożliwiając poszkodowanym powrót do stanu przed szkodą czy krzywdą. Jest to niezbędny element systemu prawnego, który zapewnia, że osoby ponoszące straty z powodu działań innych mogą uzyskać sprawiedliwość i finansową rekompensatę.